Uczucie duszności (łac. dyspnoe) definiuje się jako subiektywne doświadczenie dyskomfortu oddechowego. Jeśli zaś chodzi o obiektywne wyznaczniki, duszność charakteryzuje się natężoną czynnością oddechową - stwierdza się m.in pogłębiony, przyspieszony oddech (tachypnoe), wciąganie międzyżebrzy, wysiłek oddechowy z uruchomieniem dodatkowych mięśni, stridor i inne.
Istnieje długa lista czynników prowadzących do wystąpienia przewlekłego zapalenia gardła. Czasami zdarza się, że jest to efekt problemu wewnątrzustrojowego, polegającego na zaburzeniu funkcji produkcji wydzieliny śluzowej przez błonę śluzową gardła. Częściej jednak sami odpowiadamy za pojawienie się choroby.
Kiedy pewnego jesiennego poranka budzimy się z bólem i trudnościami w przełykaniu śliny, biegniemy szybko do lustra, żeby ocenić, jak wygląda nasze gardło. To właśnie zaczerwienienie i obrzęk są powszechnie uznawane za pierwsze objawy infekcji. Warto więc na początek wyjaśnić sobie, dlaczego przy zakażeniu gardło ulega przekrwieniu.
Ból gardła jest najczęstszym pierwszym objawem choroby przeziębieniowej. Drobnoustroje dostające się do naszego organizmu wnikają do komórek błony śluzowej wyścielającej gardło i się tam namnażają. Prowadzi to do wystąpienia miejscowego stanu zapalnego, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych. Skutkuje to bólem, obrzękiem i zaczerwienieniem gardła.
Przyczyną choroby bostońskiej jest zakażenie wirusami, przede wszystkim z gatunku Coxsackie. Wirus rozprzestrzenia się łatwo w skupiskach ludzkich, np. w przedszkolach czy szkole. Kolejne osoby zakażają się poprzez kontakt z wydzielinami lub wydalinami osób zakażonych. Dlatego też infekcja należy do grupy tzw. chorób brudnych rąk, a najlepszą metodą zapobiegania jej rozprzestrzenianiu jest zachowywanie podstawowych zasad higieny.