Migdałki to struktury zlokalizowane w gardle, stanowiące skupiska tkanki limfatycznej. Współtworzą razem tzw. pierścień gardłowy Waldeyera, nazywany czasem układem chłonnym gardła.
Ząbkowanie u niemowląt często kojarzy się z okresem, kiedy u dziecka pojawia się już korona zęba. To mylne postrzeganie całego procesu, bo zaczyna się on znacznie wcześniej - zawiązki zębów mlecznych kształtują się już w życiu płodowym. Następnie powoli wędrują do lokalizacji, w której będą się wyrzynać, a zmianom w tym czasie podlegają nie tylko same zęby, lecz także otaczające je tkanki.
Migdałki są zlokalizowane w obrębie gardła. Składają się z tkanki limfatycznej i stanowią barierę odpornościową przed patogenami, które wnikają do naszego organizmu drogą oddechową lub pokarmową. Infekcje, do których dochodzi w opisywanym tu obszarze, w większości są wywoływane przez wirusy, chociaż mogą mieć również podłoże bakteryjne. To właśnie wtedy najczęściej dochodzi do powikłań, a jednym z nich może być ropień okołomigdałkowy.
Każdy dorosły człowiek posiada 32 zęby stałe ułożone w dwóch łukach – dolnym (żuchwowym) i górnym (szczękowym). W obrębie szczęki i żuchwy znajduje się po 16 tzw. wyrostków zębodołowych, w których osadzone są zęby. Po otwarciu jamy ustnej widzimy tzw. korony zębów, natomiast w obrębie dziąsła tkwią korzenie, których może być od jednego do nawet czterech.
Ostre zapalenie gardła i migdałków gardłowych to bardzo częsta infekcja układu oddechowego. W większości przypadków wywołują ją wirusy, których może być nawet ponad 200 różnych gatunków. Najwięcej pacjentów z wirusowym zapaleniem gardła zgłasza się do lekarzy jesienią, zimą i wczesną wiosną - chorym towarzyszą wtedy silny ból gardła, bolesne przełykanie, może pojawić się gorączka.